Crowne Plaza in Lesna, Polen, mei 2011

CROWNE PLAZA AMSTERDAM – SCHIPHOL IN LESNA IN POLEN MEI 2011

Sjengdobre (goedendag)

Sjengkoeie (bedankt)

Mij is gevraagd, zowel door Crowne Plaza als door PPL, verslag te doen van onze reis naar Polen.

PPL = Polen Project Lesna

Wat: PPL tracht culturele, sportieve, economische, milieu- en welzijnsbanden aan te halen en te onderhouden met Lesna en omgeving in zowel Polen als Nederland en het op overzienbare schaal verlenen van vormen van directe en indirecte steun aan de bevolking van Lesna en omgeving; de laatste jaren meer (onbewust) toegespitst op het ondersteunen van kinderen.

Waar: Lesna ligt in het zuidwesten van Polen, 50 km van de Duitse grens en 30 km van de Tsjechische grens en is een klein industriestadje met 14 gehuchten onder de rook van het skigebied Jelenia Gora.

Ontstaan: in 1996; lees op de website het hele verhaal want dat is eigenlijk niet kort samen te vatten. In 2001 werd de Stichting een feit.

Bestuur: Jan (voorzitter), Johan (penningmeester), Marcel (bestuurslid), Leszek (5e man in Lesna), Chris (die helaas niet mee was deze reis) en Elma (notuliste en gewaardeerde hulp).

Je komt, bij toeval of niet, wel eens in aanraking met een ‘’lokale’’ Goede Doelen Stichting. Zo ook Crowne Plaza door inmenging van Sjeng Driessen een aantal jaren geleden. Hierdoor heeft ons hotel aan de Stichting PPL diverse goederen (waaronder bijv. dekens, kussens, een paard!) gegeven. Wij kregen nu de kans om, tegen betaling, met eigen ogen te zien waar deze goederen terechtkomen. Wij hebben deze kans met beide handen aangegrepen omdat je normaal gesproken op eigen houtje niet zo snel eens in Polen in een dorp gaat kijken hoe het ervoor staat met de ‘’Charity’’! Ik dacht eerst ‘’dat is niets voor mij’’ want dan loop ik 4 dagen alleen maar te huilen….. …maar de nieuwsgierigheid en iets doen voor de medemens won het. Gehuild hebben we wel alle dagen maar dan van het lachen in de ‘’vrije’’ tijd!

Prachtig om te zien hoe het bestuur en sponsors van PPL zich met hart en ziel inzetten voor de medemens in Lesna en in NL en, gelukkig, wat een humor! Door het zeer gevarieerde programma was het een reis om nooit te vergeten.

De indrukken, verhalen en ontmoetingen zijn teveel om op te noemen en eigenlijk niet te beschrijven; je moet het met eigen ogen gezien hebben, maar hierbij een verslag van onze 4-daagse reis naar Lesna in Polen:

Dag 1(donderdag 12 mei): Om 6.30 uur vertrokken vanaf CP met 3 auto’s. Na een voorspoedige reis met een aantal stops komen we aan in Polen/Lesna. Het landschap verschilt niet veel van dat in NL. De natuur is echt super groen. Alleen de huizen zijn wel een beetje anders. Allemaal beton; de 1 oud & vervallen, de andere prachtig opgeknapt en….. heel veel kleur: geel, oranje, paars en mintgroen geschilderd! Rond 17.00 uur komen we in Lesna aan; valt op het 1e gezicht mee; keurig opgeknapt plein (hoge hakken niet handig!) na de overstroming van augustus 2010 met het water op 1,5 meter hoogte in alle straten! Maar achter de gevels blijkt bittere armoede te zijn. Ingecheckt in het hotel; borrelen, eten en programma doornemen voor de volgende dag. Er blijkt een groep uit NL op bezoek te zijn. Zij komen 100 verplegeruniformen brengen voor het ziekenhuis in het dichtbij gelegen Luban. Deze gaan vrijdag gebracht worden door PPL. Na met elkaar gegeten te hebben en nog even natafelen is het bedtijd want de volgende dag hebben we een druk programma.

Dag 2(vrijdag 13 mei): Om 8.30 uur (geweldige tijd voor mij… hahaha) hebben we een afspraak bij de (nieuwe) burgemeester om kennis te maken. Koffie/thee en lekkere koekjes staan klaar. Gelukkig hebben we een tolk (Leszek; nauw verbonden met PPL) mee want de burgemeester spreekt helaas geen Engels of Duits. Er worden beleefdheden uitgewisseld en PPL zet zichzelf op de kaart want Jan en Johan zijn tenslotte ereburger van Lesna. Het werkloosheidspercentage in Lesna en omgeving blijkt 28%!

Hierna gaan we naar Grabiszyce (omgeving Lesna) om een school te bezoeken welke ook steun krijgt van PPL. Wat een hartelijke ontvangst door de directrice die onmiddellijk mijn hart gestolen heeft. Wat een leuke en enthousiaste vrouw. Weer koffie/thee; wat een gastvrijheid! De school is gevestigd in een soort van oud kasteel. PPL heeft afgelopen winter kolen geschonken zodat de school gedurende de winter verwarmd kon worden. We maken kennis met een aantal kinderen; Esther en ik worden geconfronteerd met het feit dat onze kinderen maar een stel verwende nesten zijn!

Rond 12.00 uur hebben we een tour in een ‘’ijzerfabriek’’ van het FK-Team in Radzimow gedaan > dit is een successtory! 2 Jonge mannen hebben 11 jaar geleden een eigen bedrijf opgestart m.b.v. PPL. In de fabriek worden de ijzeren pannenroosters (die je thuis op je gasfornuis hebt; waar je je pannen op zet en van de merken Atag en Pelgrim) ‘’glad’’ gemaakt. Pffff… wat een vreselijk werk (mooi voor een taakstraf in NL), maar……deze fabrieken (inmiddels uitgebreid tot 3!) geven werk aan ongeveer 140 arbeiders. Het is echt werk wat je niet wilt doen (lawaai, stof en eentonig) maar het is werk….! Het minimumloon in Polen is ongeveer € 250 per maand netto en de 2 heren betalen hun ervaren en goede medewerkers ongeveer € 500, dus deze medewerkers kunnen tenminste hun gezin onderhouden (ter vergelijking: een burgemeester verdient ongeveer € 800 en een vrachtwagenchauffeur € 400). Dus FK-Team draagt absoluut een steentje bij om die 28% werkloosheid naar beneden te brengen.

Na de lunch in ons hotel zijn we om 14.30 uur bij de Sociale Dienst waar we een afspraak hebben met de directeur. Hier laadt PPL vele goederen uit zoals kleding, speelgoed en rollators die dan door de Sociale Dienst verspreid worden. Ook hier worden we gastvrij ontvangen door de directeur. Op onze vraag waar op dit moment de meeste behoefte aan is…. voedsel! Daar kun je je toch geen voorstelling van maken. De hulp van PPL is ook heel direct zichtbaar; een gezin met 6 kinderen en een vader die op sterven ligt is vandaag noodgedwongen verhuisd en de wasmachine is kapot….de vrouw van bestuurslid Marcel heeft een woning geërfd in Lesna van haar oma waar nog een goede wasmachine staat; deze wasmachine wordt aan het einde van de middag direct afgeleverd en aangesloten bij deze familie!

Rond 16.00 uur komen wij aan in Pobiedna; hier is een ‘’Blijf van mijn lijf’’ huis gevestigd, net naast de Tsjechische grens. Oh oh wat een ellende. We laden alle goederen uit (van alles en nog wat en de mensen zijn er ZO blij mee!) en praten met de inwoners; gelukkig is Leszek de gehele dag bij ons om te vertalen. Een inwoonster (wat een schat!) van mijn leeftijd met 6 kinderen spreekt een woordje Engels en Esther en ik mogen bij echt hoge uitzondering een kijkje nemen in de kamers van de bewoonsters en hun kinderen…. Oohhlala, wat heftig en dit is echt diep en diep triest! Eenmaal weer buiten moet ik mij echt even afzonderen want de tranen wellen op en komen ook! Ik weet niet of jullie de uitdrukking ‘’het is maar net waar je wiegje staat’’ kennen….. maar dat is hier volledig van toepassing!

Hierna een bliksembezoek aan een (fraaie) camping in Mirsk van een echtpaar uit NL waarvan de (klus)vrienden de verplegeruniformen hebben gegeven de avond daarvoor in ons hotel. Jan heeft deze (tijdens ons bezoek aan de ijzerfabriek) afgegeven bij het ziekenhuis.

Terug naar het hotel; deze indrukwekkende en heftige dag verwerken met een borrel en napraten in de bar! Het eten is heerlijk, de dames gaan op tijd naar bed (vermoeid en zeer onder de indruk van wat zij gezien hebben vandaag) terwijl de heren het wat later maken (zij maken deze trip niet voor de 1e keer…..!); en er kwamen oude bekenden langs in het hotel!

Dag 3(zaterdag 14 mei): We mogen uitslapen! Om 9.00 uur aan het ontbijt. Ik zit inmiddels in een ritme dat ik om 6.00 uur wakker ben; eenmaal thuis niet meer hoor! Na het ontbijt gaan we even snel alle winkels rondom het plein in omdat we daar verder vandaag niet aan toekomen voordat ze sluiten. Ik wil een slof sigaretten kopen maar helaas….. Jan heeft alle voorraad sigaretten in het dorp opgekocht (zo jammer… ). En ik moet op zoek naar een magneet van Polen voor op de koelkast van Marlies en een kaart uit Polen voor Thysia….. Jeminee, 10 rondjes op je handen rondom het bloemenperk voor de deur van Crowne Plaza is nog makkelijker! Maar de opdrachten zijn uiteindelijk toch gelukt.

Rond 11.00 uur komen wij aan bij daklozen-mannen-opvanghuis ‘’Przystan Alberta’’ ; net even buiten Lesna. Jeminee, je weet niet wat je ziet; 36 mannen bij elkaar > in goede en slechte gezondheid en gehandicapt. We worden hartelijk ontvangen door de directeur Jan Syzkala. Na het uitladen van de goederen (waaronder trainingspakken van de Politie Amsterdam) krijgen we koffie/thee op het kantoor van Jan en Geerie (sponsor) heeft gebak meegenomen. Maar Jan laat ook wat Poolse gerechten serveren: roereieren met spek, bloedworst (echt diepbruine worst)! Het is onbeleefd om iets af te slaan; gelukkig doet Johan de plicht voor de groep. Ik heb lekker mijn koffie, gebak en een zelfgemaakte sigaret van het huis, aangeboden door Jan. Iedereen kakelt door elkaar heen maar gelukkig kunnen Esther en ik wat gerichte vragen stellen via onze tolk Leszek aan Jan. Hij is een voormalig dakloze en heeft dit huis opgebouwd. Jan staat op en roept iets (trainingspakken aan voor een foto!) door het omroepsysteem en alle mannen ‘’springen in de houding’’. Er heerst echt orde en regelmaat. Jan heeft ervoor gezorgd dat er een structureel dagsysteem is voor de mannen; opstaan, wassen, ontbijten, schoonmaken, beesten verzorgen, eten koken enz.. We krijgen een rondleiding door het gehele gebouw. Nu is het er, door het mooie weer, vrij rustig (36 man). ’s Winters huizen er soms 140 man! We krijgen een rondleiding; je weet niet wat je ziet; HACCP kennen ze echt niet! Alberta heeft een heuse kleermaker (wat een schattig mannetje); hij repareert niet alleen de kleding maar maakt ook pantoffels (die Sjeng inmiddels al aan paar collega’s heeft gegeven; hè EBak?). PPL heeft stapelbedden geregeld; zo kunnen er meer mannen in een kamer slapen. Ook is er een soort ziekenboeg; 1 man waakt hier over de patiënten. Drank nemen is absoluut uit den boze; bij 1 keer een waarschuwing; nog een keer en de straat is weer je thuis! In Alberta worden konijnen en varkens gehouden; deze zijn voor eigen gebruik en worden dan ook zelf geslacht en ingevroren. Het lijkt luguber maar het is wel een manier van zelfonderhoud. Er is wat dat betreft genoeg te eten in Alberta. Hier staat dus ook het paard van Sjeng > nee, niet om op te eten maar om land om te ploegen! Na uitgebreid afscheid genomen te hebben…… ik merk aan de mannen van PPL dat zij aan dit project hun hart hebben verpand!

Gelukkig is het daarna tijd om te ontspannen; we bezoeken de stuwdam Tama en omgeving; wat een pracht en wat een mooie natuur! Bij de stuwdam wordt een Spa Hotel (van dezelfde eigenaars als het hotel waarin wij verblijven) gebouwd; we mogen binnen kijken; het wordt echt mooi.

Daarna brengen we een bezoek aan kasteel Czocha in Czocha waarin ook een hotel gevestigd is. Alle kamers zijn bezet dus kunnen we die helaas niet zien maar het kasteel, met al zijn specifieke ruimtes, is ook de moeite waard. Esther en ik overwinnen onze claustrofobie en nemen de smalle en donkere trap naar de hoogste torenkamer > wat een uitzicht! In dit kasteel zijn al diverse (oorlog)films opgenomen en ook een scene uit een Harry Potter film. De dag naons bezoek heeft een filmcrew voor 3 weken dit kasteel compleet afgehuurd! Het gerucht gaat dat Hitler in het kasteel heeft gelogeerd en zijn minnares heeft doen verdwijnen…

De martelkamer bezichtiging als afsluiting…. gelukkig zijn we tegenwoordig niet meer zo wreed. Na dit bezoek, net als in NL want het was mooi weer, op een terras gezeten met een ‘’hapje’’ en een drankje en weer terug naar ons hotel. Daar konden we niet terecht in bar en restaurant omdat alles al opgedekt en klaar stond voor de volgende dag; feestvieren vanaf 10.30 uur omdat de kindjes heilige communie doen. Dus wij naar naastgelegen Pizzeria; heerlijk gegeten. Daarna met een busje naar Alchemia. Dit is een Club/Disco even buiten Lesna. Zou in Amsterdam echt niet misstaan. Wat hebben we daar en in het busje terug een lol gehad! Nog veel lachen bij het hotel en naar bed.

Dag 4(zondag 15 mei): Het zit erop; om 10.00 uur vertrek naar NL. De route en de stops worden bepaald, dus gaan! De spanning stijgt i.v.m. de wedstrijd Ajax-FC Twente.. kunnen we dat volgen onderweg? Wie is voor Ajax (bijna allen) en wie voor FC Twente (Jan)? De reis loopt voorspoedig; als ik achter het stuur zit komen we in een file terecht en beginnen de mannen van Esther en mij de tussenstand te sms’en. Leuke gebaren naar Jan in de auto achter ons blijven niet uit! Jaaaaa….. Ajax kampioen van NL > weer terug in de waan van de dag. Johan zoekt ‘’Bloed, Zweet en Tranen’’ van André Hazes op en we zingen luidkeels mee! Wat een contrast; vooral na die onvergetelijke dagen!

Wat opvalt: alle Polen zijn zo ontzettend gastvrij, Paus Johannes Paulus wordt nog steeds gigantisch aanbeden en wat is het een groen landschap. Uitspraak: jullie geven de Polen een kans maar ze moeten hem wel grijpen.

Kortom; deze trip is een absolute aanrader voor een ieder die de medemens een warm hart toedraagt! PPL heeft er een nieuwe ‘’sponsor’’ bij!

Kijk eens op de website van PPL dan krijg je een compleet overzicht van wat deze Stichting allemaal doet! www. foundationppl.nl. Op de site het belangrijkste:

Financiën.

Een zwaar onderwerp… We zijn afhankelijk van de goede gaven en medewerking van mensen en bedrijven, die ons werk zien zitten en willen ondersteunen. We staan voor rechtstreekse  en reële hulp, op kleine schaal (Lesna en omgeving). We kunnen veel hulp gebruiken. We hebben plannen en projecten, die we via de Nieuwsbrief graag aan u kwijt willen! Voor degenen, die, zoals iemand eens schreef; “steeds vergeten en nou ga ik voor een volle aflaat!”, volgt hier het banknummer:

ING-Bank te Heemstede, nr. 67.44.26.312 t.n.v. Stichting Polen Project Lesna.

PPL organiseert ieder jaar een kinderweek in de zomer; ongeveer 20 Poolse kindjes uit Lesna komen een week naar NL om hun zorgen te vergeten…. en op de donderdag in die week (juli) eten de kinderen en hun begeleiders bij Crowne Plaza Amsterdam – Schiphol! Ook zullen wij akties organiseren die positief zullen bijdragen aan alle projecten die PPL ondersteunt.

Wij danken PPL van harte voor het indrukwekkende en gevarieerde programma en wensen hen alle succes voor de toekomst!!!!

Namens Crowne Plaza Amsterdam – Schiphol:

Greetje Stellingwerf’

Esther Timmermans

Sjeng Driessen

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*